MS

 jeśli miałbyś kiedyś zniknąć, nie mów mi tego
zniknij, jak znikasz kiedy zasypiam

 nie kłam
nie uciekaj

 rozpłyń się w powietrzu
bym czuła jak oddychasz

_______________

Ms traci nad sobą kontrolę

boli mnie
siła wiatru i chronologicznego oddechu
wszystko we mnie i poza mną

sama czerń
szarość szalonego szczęścia

zimno potoków słów
i nicnierobienia

boli mnie
wciąż to samo i wiecznie samo
dłonie splecione na karku
widzialne żyłki
wyeksponowane mięśnie

pomnik dla serca

piach, beton, mur
bo czuję za mocno


_________________

LOT 156 - do MS

nie umiem odróżniać miłości
czasami się jej boję/czasami ogarnia mnie strach
wyrzucam wtedy wszystkie pióra
i chowam się w poszewkę

i wówczas zabrzmią dzwony kościelne
i wyjdzie Quasimodo
aby mnie złapać za rękę

i teraz boję się bardziej/panicznie
a strach jest podły - uwierz mi
nad życie kochałem sokoła
lecącego nad szczyty gór wodnych

________________

***

Stwierdzono zanik żeber
trzy i pół promila formaliny we krwi
i niedobór żelaza

M.S nie chciał się kłócić
sam dobrze wiedział, ze degeneracja jąder przednich
rdzenia kręgowego jest gorsza. Z zaburzeniami funkcjonowania pnia mózgu
też można jakoś żyć

leżał jeszcze wtedy na ruchomym łóżku
i półprzymkniętymi oczyma obserwował migające światełka
i biegających wokół niego ludzi przebranych za anioły

wyciągnięto wtedy jego kruchą łapkę spod czegoś podobnego do kołdry
poczuł ostry ból
przewód zakończony igłą - wszystko jasne

M.S nie miał już ochoty się buntować
nie miał sił mówić w kółko SMA
mam SMA
bo i tak gówno ich to wszystkich obchodziło

kolejny impuls neuronu świat właśnie się wypalał
czuł swój spokojny oddech na zaparowanej szybce
powoli osuwał się na ziemię

spinal muscular atrophy
wyszeptał do siebie