|
|
| . . .on éclate en silence>> |
|
 |
Tim Guenard
Silniejszy od nienawiści
Człowiek może wstrząsnąć swoim życiem na dobre i na złe.
Ja, syn alkoholika, porzucone dziecko, podłożyłem nogę losowi. Genetyce kazałem skłamać. I z tego jestem dumny.
Niosę świadectwo, że przebaczenie jest aktem najtrudniejszym. Najbardziej godnym człowieka. Moją najpiękniejszą walką.
Miłość jest moim ostatnim uderzeniem pięści.
Żeby być mężczyzną, trzeba mieć jaja. Żeby być człowiekiem miłości, trzeba mieć jeszcze większe.
(…)wolę być pochowany ze zwierzętami niż z chrześcijanami. Zwierzęta przynajmniej są dobre.
Nieszczęście jest czasem tak wielkie, że przecież czasem los musi się odwrócić.
Ten, kto nie liczy się dla nikogo, nie łapie się za głowę, kiedy upada. Nie lamentuje, nie wybucha płaczem . Podnosi się i jedzie dalej przepełniony na nowo wściekłością.
Gdzie nie ma sensu, trzeba trochę pieprzu.
Za wolność drogo się płaci.
Zły żołnierz zawsze pozostanie zły.
Jak się chce, to się ma, trzeba się tylko postarać.
Człowiek marzy, jak potrafi. Marzenie skraca czas nędzy, cierpienia i trwogi. Taka podróż nikomu nie przeszkadza i nie kosztuje wiele. W dodatku w pociągu snów nikt nie strajkuje.
(…)spojrzenie z dystansu zawsze jest korzystne…
Miałem dom, wielki samochód. Miałem wszystko, czego człowiek może tylko pragnąć. I co z tego? To tylko wiatr, mój młody przyjacielu. Tylko wiatr! Próżność! Jestem o wiele bardziej szczęśliwy w swoim pięciogwiazdkowym wagonie, ubrany w kaszmirowy płaszcz z własną wentylacją. Czego ja dzisiaj potrzebuję? Odrobiny przyjaźni… Tego nie można kupić za pieniądze!
(…)przekazuje pokorę wobec wiedzy, nakłania, by od każdego przyjąć odrobinę posiadanego światła i by trzymać rękę na pulsie świata(…)
Twierdzisz, że Bóg przyszedł na ziemię dla ludzi biednych?
- dla wszystkich biednych?
-tak… dla wszystkich biednych…
- a gdzie był ten Pan Bóg wczoraj?
-…
- czytałeś gazetę?
-…
- kobieta, która dostała czternaście ciosów nożem? A pobite i zgwałcone dziecko? Gdzie był wczoraj ten twój Pan Bóg od biednych ludzi? Na wakacjach w Balearach?
Musimy pogodzić się z tym, że nie ma odpowiedzi na wszystkie pytania. Ale to wcale nie przeszkadza słuchać wszystkich pytań zadawanych przez ludzi.
Zawsze trzeba dążyć do tego co piękniejsze.
Nadziei nie otrzymuje się za pomocą dtknięcia czarodziejskiej różdżki. Ludzie dobrej woli, kobiety, dzieci, osoby starsze biją się z rozpaczą otaczającą świat i pomagają nadziei wzrastać. Nie możesz przejść obok i ich nie dostrzec. Promieniują. To tak jest, że pytania stawiają ludzie i ich sposób na Zycie. A nie idee.
Jedynie czyny mogą odwrócić zębate koło przemocy. Akty pokoju, prawdziwe akty miłości. Hojność, która niczego w zamian nie oczekuje, rozłącza złość i rozbraja bombę zemsty.
Kiedyś przypomnisz sobie ten bezinteresowny gest, który dla ciebie wykonano. Przestaniesz żyć w rozpaczy.
Żeby się zmienić, musisz sobie na początek uświadomić swoje przyzwyczajenia.
Uświadamiam sobie, że im bardziej walczę ze swoją brutalną przeszłością, tym bardziej sam staję się brutalny.
Muszę się nauczyć kochać tę przeszłość. To będzie moja największa walka.
Czasami przeszłość dogania mnie wtedy, gdy teraźniejszość rani.
Miłość jest jak bumerang; dostajesz znacznie więcej, niż dajesz. Umiejętność przyjmowania jest równie ważna jak dawania.
Nie byłem kochany? W takim razie będę kochał innych tak, jakbym chciał, żeby mnie kochano. Jeżeli będę czekać z dawaniem, aż otrzymam, mogę czekać aż do świętego nigdy. Moją przyszłą walką będzie walka o to, żeby przeżyć to, co mnie samemu uniemożliwono.
Będę patrzył na innych w taki sposób, jakbym chciał, żeby patrzono na mnie. Z miłością, cierpliwością, litością, a nie oczami wojownika, który chce przeżyć, a nie wzrokiem ostrym jak brzytwa. Nauczę się dawać z serca. To postanowione.
Zawsze można przekręcić licznik do zera, wystarczy tylko chcieć.
Kochać oznacza nie tylko mówić drugiej osobie, że jest piękna, ale także, że może się z czegoś wydostać. Powiedzieć komuś połamanemu: „Jesteś wspaniały”. Powiedzieć mu również : „Nie obawiaj się siebie i swojej przeszłości, nie obawiaj się swoich rodziców. Jesteś wolny, możesz się zmienić, możesz odbudować swoje życie”. Kochać to znaczy wierzyć, że każda osoba, która nosi ranę w pamięci, sercu czy na ciele, może tę ranę zmienić w źródło życia. Kochać to znaczy wierzyć w kogoś innego i zaszczepić mu wirus nadziei.
Należy zapamiętać przeszłość, ale nie po to, żeby w niej grzęznąć, ale po to, żeby zachować czujność(…)
Człowiek nie zmienia się ot tak, tylko dlatego, że nacisnął sobie w głowie jakiś przełącznik. Stare przyzwyczajenia pozostają wiernie na stanowiskach niczym zbuntowani wartownicy, którzy nie pozwalają przeniknąć dobrym postanowieniom do twierdzy, pomimo rozkazu księcia.
Żeby żyć z kimś w harmonii, trzeba mieć odwagę poprosić o jego sposób użycia i mieć odwagę dać mu swój własny.
Jeżeli nieumiejętnie cię kocham, powiedz mi o tym, abym mógł to zmienić. A jeżeli kocham cię tak jak trzeba, też mi to powiedz, żebym mógł tak trzymać. Nie za sześć miesięcy, ale powiedz mi od razu, żebym nie tracił czasu.
Trzeba próbować. Kochaj bliźniego swego tak, jakbyś chciał, by on kochał ciebie. Patrz na niego takm jakbyś chciał, by on patrzył na ciebie. Dawaj to, co chciałbyś sam otrzymać. Spróbuj przez dwa tygodnie. Jeżeli nie będziesz zadowolony, odeślesz do nadawcy…
Lubię przekraczać granice. Tak jak gdyby pokonanie ich wyzwalało symbolicznie od wszelkich ograniczeń narzuconych mi w dzieciństwie.
Lubię uśmiechać się do nieznajomych, jedynie wzrokiem i najprostszymi gestami sobie coś nawzajem przekazywać.
Wszyscy przyjaciele ze świata są dla mnie jak zapalone lampki. Dzięki nim uświadamiam sobie, że Bóg nie patrzy na istotę ludzką przez te dwie setne sekundy łubudu bu, kiedy ona upada. Bóg patrzy przez ten czas, kiedy ona się podnosi. Na te godziny, dni, miesiące i lata, kiedy mężczyzna i kobieta pracują w niewidoczny sposób, żeby stać się lepszymi. Ukryte życia, jak skarby.
Zbyt często bywa tak, że człowiek, kiedy ogląda się na innych, zatrzymuje się dopiero wtedy, gdy upadnie. Nigdy nie należy sądzić.
Tylko pustka może zostać wypełniona; nie bądź nigdy pełen siebie samego.
(…)ofiarowania dziewczynom najpiękniejszego podarunku, jaki kobieta może otrzymać od mężczyzny: szacunku.
|
|
|
 |
|
| Edyta Geppert |
Odchodzą tak jak przyszli niespodzianie...
zbyt prędko wypełniają się ich dni...
znów na długo zostajemy sami...
być może trochę lepsi dzięki nim(...)
Ich pieśni ptaki w lasach wciąż śpiewają...
i wieniec ziół rozsiewa pod nich wiatr...
odchodzą stąd, lecz nie -
nie umierają...
sumieniem naszym niespokojnym są...
|
 |
|
|
